En Desmotivaciones desde:
16.06.2011
Última sesión:
Votos recibidos:
bueno▲ 8566 | ▼malo 97



LOS MEJORES CARTELES DE
abrazos alegria alma amigos amistad amor animales anime arte ausencia ayuda besos bogota caracter casa celos cine comida confianza corazon chiste criticas debilidad deportes desamor deseos desmotivaciones destino dinero dios distancia dolor dormir enemigo enfados escuela espana esperanza examenes facebook fail familia felicidad fiesta filosofia fisico frases futbol gatos graciosas guerra hipster historia humor ideas idioma ignorancia imaginacion imposible infancia internet libertad literatura llorar locura madre madurar memes mentira mexico miedo motivaciones muerte mujer mundo musica naruto naturaleza navidad obstaculos odio olvidar padre padres pasado pensamientos pokemon politica problemas promesas recuerdos religion risa rock sentimientos sexo silencio simpsons sociedad soledad sonrisa sueños tatuajes tetas tonto trabajo tristeza tuenti verano vida videojuegos
Número de visitas: 12137449487 | Usuarios registrados: 2076060 | Clasificación de usuarios
Carteles en la página: 8021114, hoy: 19, ayer: 21
blog.desmotivaciones.es
Contacto | Reglas
▲▲▲
Carteles en la página: 8021114, hoy: 19, ayer: 21
blog.desmotivaciones.es
Contacto | Reglas
▲▲▲
pozdata: mm ci me e propueto acer flood epik i komentarte a to
O SEA DEVES I AS DE LEERLO X DIOZ!!!!!1111123455
un campo de minas
con la sonrisa del que no tiene miedo a morir,
sino a no sentirse vivo.
Cómo no iba a mirarte, hoja caduca
Tú,
que serías bonita hasta escrito con uve.
Que hasta verte caer
es hermoso
Sólo por ver cómo te levantas
igual de guapa
por las mañanas
Pero quién te habrá dado permiso
para no pedírmelo,
valiente
que cruzas en verde hierba
este desenlace final
y todas mis terminaciones
nerviosa
con esas uñas que te delatan
el rosa de los colmillos
Sonríe, jode
e todos,todos se van;
Galicia, sin homes quedas
que te poidan traballar.
Tés, en cambio, orfos e orfas
e campos de soledad,
e nais que non teñen fillos
e fillos que non ten pais.
E tés corazóns que sufren
longas ausencias mortás,
viudas de vivos e mortos
que ninguén consolará.
Jajaja, qué ingeniosos para ser unos críos. Yo la verdad es que el primer ciclo de Primaria lo pasé en el B, y por entonces nos considerábamos todos iguales D: